LEMELERVELD – Het moet een rare gewaarwording zijn geweest. Dat Patrick Grobbée net voor het kerstreces voor de laatste keer in de auto stapte om naar zijn bedrijf Serco Dakspecialisten in Lemelerveld te rijden. Het einde van een levenswerk zou je zelfs kunnen zeggen, want per 1 januari ligt het volledige eigenaarschap bij Sven Kruger. “Ik heb me erop kunnen voorbereiden, maar toch is 1 januari dan ineens heel dichtbij. Natuurlijk geeft het een dubbel gevoel, maar ik weet dat het bedrijf in goede handen is”, geeft Grobbée aan.
Dat Kruger op den duur de scepter ging zwaaien, lag wel in de lijn der verwachtingen, maar het moment is misschien toch nog verrassend. Zeker met de wetenschap dat Grobbée zelf slechts 53 lentes telt en dus nog best een aantal jaartjes meekan. “Weet je, ik ben een type dat bereid is om er over te praten als de kans zich aandient. Ik vind het ook belangrijk dat een jonge ondernemer de kans krijgt. Uiteindelijk ben ik dankzij de vorige eigenaar Henk Brouwer ook in die gelukkige omstandigheid geweest.”
Er is de laatste jaren een warme band gesmeed tussen Grobbée en Kruger die in 2014 zijn eerste stappen in het bedrijf zette. Met een opleiding HBO Bouwkunde op zak was hij vanaf de zolderkamer al gestart met een eigen teken- en adviesbureau toen hij solliciteerde op de functie van calculator. “Op de vraag wat mijn ambitie was, antwoordde ik dat ik ooit op zijn stoel wilde zitten. Best wel brutaal, maar ik heb altijd gezegd dat ik ergens een keer de touwtjes in handen wil hebben. Dus toen Patrick er naar vroeg, heb ik mijn eerlijke reactie gegeven. Zijn antwoord was dat het er de eerste jaren nog niet in zat, maar in de toekomst was er wellicht wel wat mogelijk.”
Die ambitieuze twintiger groeide uit van calculator tot bedrijfsleider om in 2021 met 25 procent van de aandelen mede-eigenaar te worden. En met ingang van 1 januari 2023 is hij dus voor de volle honderd procent eigenaar. “In de afgelopen jaren hebben we samen een prachtig bedrijf neergezet. Het is mooi dat ik hem de kans geef en het is net zo mooi dat hij de kans pakt. Serco heeft een goed toekomstperspectief en het jonge bloed mag het verder uitbouwen”, aldus Grobbée.
Of hij nu aanschuift bij een bouwteam of een vergadering van de branche- of inkooporganisatie, Sven Kruger is met z’n 31 jaar vrijwel altijd de jongste. Onbewust is hij misschien wel een rolmodel, maar dat kan hem als nuchtere Sallander niet zo boeien. “Leeftijd is niet belangrijk. Het gaat er om wat mensen kunnen. Al ben je eind 70 en werk je nog steeds lekker mee. Is prima, toch? Natuurlijk gaan de dakdekkers bij ons er nog wel een grapje over maken en dat hoort ook, maar ik blijf mezelf en wil het beste voor iedereen.”
Het overnametraject was een logische stap, maar het ging op verzoek van de nieuwe directeur-eigenaar wel iets sneller. “Ook buiten het werk gaan we heel fijn met elkaar om, dus we pikken regelmatig een restaurantje. Met de beide dames erbij. In het voorjaar gaf Patrick aan me iets te willen vragen. Waarop ik zei: ‘dan weet ik het wel en het antwoord is ja’. Patrick wilde zijn aandelen graag in fases overdragen, maar ik wilde het graag per 1 januari. Dat zag hij niet aankomen, maar binnen een week gaf hij groen licht. Het is symbolisch voor de wijze waarop we altijd met elkaar zijn omgegaan. Wat in onze kop zit, gooien we op tafel en we praten er over. In dat opzicht lijken we heel erg op elkaar. Alles is netjes vastgelegd zonder enige discussie. Echt een overname uit het boekje.” Grobbée knikt ter bevestiging: “In het hele overnametraject is geen onvertogen woord gevallen en er is geen ruis en onrust in de organisatie. Dan kan ik dus ook met een goed gevoel vertrekken.”
De grote vraag is natuurlijk wel wat de vertrekkende eigenaar gaat doen met z’n zeeën aan vrije tijd. “Nou, ik heb nog een paar andere bedrijven, maar tot de zomer probeer ik wel mijn rust te pakken. Ik moet het gewoon maar ervaren hoe het voelt. Eigenlijk heb ik nog geen idee wat ik straks ga doen. Eén ding kan ik je wel met zekerheid zeggen: het wordt geen zeven dagen in de week stil zitten, ha ha!”
Natuurlijk is hij bereid om als sparringpartner en projectleider voor zijn opvolger te fungeren. Overigens ziet Kruger ook helemaal geen aanleiding om grote dingen te veranderen. “Dat heb ik tegen iedereen gezegd. Zou ook niet goed zijn, want dan heb ik als bedrijfsleider en directeur zelf ook iets niet goed gedaan…”
Serco blijft dus die dakdekker die bij voorkeur in regionale renovatieklussen actief wil zijn. En tot in de lengte van tijd een partner wil zijn voor woningcorporaties, ondernemers in zakelijk vastgoed, het bedrijfsleven, onderwijs- en zorginstellingen. In renovatieprojecten die uiteen lopen van tachtig bergingen in een vastgoedcomplex tot de grootste HANOS-vestiging van Nederland. En alles wat er tussen zit.
Dat doen ze met een team van zo’n veertig medewerkers. Zowel ervaren krachten als jonge honden. “Daar zijn we hartstikke trots op. De gemiddelde leeftijd van de werklieden in onze branche is rond de 55 jaar, terwijl dat bij ons 43 jaar is. Daarmee maken we echt het onderscheid. Net als met onze digitalisering. De jongens in het veld doen niets meer op papier. Alles gaat via tablet of telefoon. En de klant kan inloggen in het online portaal om te zien wat de status is. Die digitalisering gaan we in de komende jaren nog verder uitbreiden”, klinkt het onverminderd ambitieus.
Persbericht
LEMELERVELD – Het moet een rare gewaarwording zijn geweest. Dat Patrick Grobbée net voor het kerstreces voor de laatste keer in de auto stapte om naar zijn bedrijf Serco Dakspecialisten in Lemelerveld te rijden. Het einde van een levenswerk zou je zelfs kunnen zeggen, want per 1 januari ligt het volledige eigenaarschap bij Sven Kruger. “Ik heb me erop kunnen voorbereiden, maar toch is 1 januari dan ineens heel dichtbij. Natuurlijk geeft het een dubbel gevoel, maar ik weet dat het bedrijf in goede handen is”, geeft Grobbée aan.
Dat Kruger op den duur de scepter ging zwaaien, lag wel in de lijn der verwachtingen, maar het moment is misschien toch nog verrassend. Zeker met de wetenschap dat Grobbée zelf slechts 53 lentes telt en dus nog best een aantal jaartjes meekan. “Weet je, ik ben een type dat bereid is om er over te praten als de kans zich aandient. Ik vind het ook belangrijk dat een jonge ondernemer de kans krijgt. Uiteindelijk ben ik dankzij de vorige eigenaar Henk Brouwer ook in die gelukkige omstandigheid geweest.”
Er is de laatste jaren een warme band gesmeed tussen Grobbée en Kruger die in 2014 zijn eerste stappen in het bedrijf zette. Met een opleiding HBO Bouwkunde op zak was hij vanaf de zolderkamer al gestart met een eigen teken- en adviesbureau toen hij solliciteerde op de functie van calculator. “Op de vraag wat mijn ambitie was, antwoordde ik dat ik ooit op zijn stoel wilde zitten. Best wel brutaal, maar ik heb altijd gezegd dat ik ergens een keer de touwtjes in handen wil hebben. Dus toen Patrick er naar vroeg, heb ik mijn eerlijke reactie gegeven. Zijn antwoord was dat het er de eerste jaren nog niet in zat, maar in de toekomst was er wellicht wel wat mogelijk.”
Die ambitieuze twintiger groeide uit van calculator tot bedrijfsleider om in 2021 met 25 procent van de aandelen mede-eigenaar te worden. En met ingang van 1 januari 2023 is hij dus voor de volle honderd procent eigenaar. “In de afgelopen jaren hebben we samen een prachtig bedrijf neergezet. Het is mooi dat ik hem de kans geef en het is net zo mooi dat hij de kans pakt. Serco heeft een goed toekomstperspectief en het jonge bloed mag het verder uitbouwen”, aldus Grobbée.
Of hij nu aanschuift bij een bouwteam of een vergadering van de branche- of inkooporganisatie, Sven Kruger is met z’n 31 jaar vrijwel altijd de jongste. Onbewust is hij misschien wel een rolmodel, maar dat kan hem als nuchtere Sallander niet zo boeien. “Leeftijd is niet belangrijk. Het gaat er om wat mensen kunnen. Al ben je eind 70 en werk je nog steeds lekker mee. Is prima, toch? Natuurlijk gaan de dakdekkers bij ons er nog wel een grapje over maken en dat hoort ook, maar ik blijf mezelf en wil het beste voor iedereen.”
Het overnametraject was een logische stap, maar het ging op verzoek van de nieuwe directeur-eigenaar wel iets sneller. “Ook buiten het werk gaan we heel fijn met elkaar om, dus we pikken regelmatig een restaurantje. Met de beide dames erbij. In het voorjaar gaf Patrick aan me iets te willen vragen. Waarop ik zei: ‘dan weet ik het wel en het antwoord is ja’. Patrick wilde zijn aandelen graag in fases overdragen, maar ik wilde het graag per 1 januari. Dat zag hij niet aankomen, maar binnen een week gaf hij groen licht. Het is symbolisch voor de wijze waarop we altijd met elkaar zijn omgegaan. Wat in onze kop zit, gooien we op tafel en we praten er over. In dat opzicht lijken we heel erg op elkaar. Alles is netjes vastgelegd zonder enige discussie. Echt een overname uit het boekje.” Grobbée knikt ter bevestiging: “In het hele overnametraject is geen onvertogen woord gevallen en er is geen ruis en onrust in de organisatie. Dan kan ik dus ook met een goed gevoel vertrekken.”
De grote vraag is natuurlijk wel wat de vertrekkende eigenaar gaat doen met z’n zeeën aan vrije tijd. “Nou, ik heb nog een paar andere bedrijven, maar tot de zomer probeer ik wel mijn rust te pakken. Ik moet het gewoon maar ervaren hoe het voelt. Eigenlijk heb ik nog geen idee wat ik straks ga doen. Eén ding kan ik je wel met zekerheid zeggen: het wordt geen zeven dagen in de week stil zitten, ha ha!”
Natuurlijk is hij bereid om als sparringpartner en projectleider voor zijn opvolger te fungeren. Overigens ziet Kruger ook helemaal geen aanleiding om grote dingen te veranderen. “Dat heb ik tegen iedereen gezegd. Zou ook niet goed zijn, want dan heb ik als bedrijfsleider en directeur zelf ook iets niet goed gedaan…”
Serco blijft dus die dakdekker die bij voorkeur in regionale renovatieklussen actief wil zijn. En tot in de lengte van tijd een partner wil zijn voor woningcorporaties, ondernemers in zakelijk vastgoed, het bedrijfsleven, onderwijs- en zorginstellingen. In renovatieprojecten die uiteen lopen van tachtig bergingen in een vastgoedcomplex tot de grootste HANOS-vestiging van Nederland. En alles wat er tussen zit.
Dat doen ze met een team van zo’n veertig medewerkers. Zowel ervaren krachten als jonge honden. “Daar zijn we hartstikke trots op. De gemiddelde leeftijd van de werklieden in onze branche is rond de 55 jaar, terwijl dat bij ons 43 jaar is. Daarmee maken we echt het onderscheid. Net als met onze digitalisering. De jongens in het veld doen niets meer op papier. Alles gaat via tablet of telefoon. En de klant kan inloggen in het online portaal om te zien wat de status is. Die digitalisering gaan we in de komende jaren nog verder uitbreiden”, klinkt het onverminderd ambitieus.